Mus mango powstał z oszczędności i jest dzieckiem rozsądku. Któregoś dnia mój mąż Robert przytaszczył cały kosz promocyjnych mango, których moje dzieci – oczywiście! – nie raczyły tknąć. Bardzo nad tym ubolewając, uznałam, że nie ma wyjścia, przerobię pychotki na mus mango-marakuja, który cieszy się wśród naszych studentów zasłużoną sławą. I tu napotkałam kolejny problem – nigdzie nie mogłam znaleźć marakui – ani świeżej, ani w przetworach, po prostu przepadła.

Nie mając wyboru, postanowiłam zmodyfikować nieco przepis i wykonać mus mango bez marakui. Dla mnie osobiście mango samo w sobie jest odrobinkę mdławe, więc żeby podkręcić smak dodałam sok z cytryny. Mus wyszedł lekki, delikatny i ma świetny smak. Intensywność aromatu mango zależy oczywiście od ilości dodanej do musu pulpy – można ją modyfikować pod własne upodobanie.

Mus mango świetnie mi podpasował do tortu, który przygotowałam na moje urodziny. Tort był totalnie w duchu no waste, na czym zawsze bardzo mi zależy. Nie znoszę, gdy marnuje się jedzenie i zawsze staram się wykorzystać rozmaite – najczęściej owocowe – ostatki. Mus mango świetnie się komponował z żelką malinową i chrupką warstwą do tortów owocowych. Fajne, lekkie, delikatne połączenie tradycyjnego jasnego biszkoptu z musem z mango i malinowymi dodatkami. Polecam!